5.0 & 6.0 Lampiran & Rujukan

3.1 DEFINISI MASYARAKAT

Masyarakat adalah sejumlah manusia yang merupakan satu kesatuan golongan yang berhubungan tetap dan mempunyai kepentingan yang sama.Seperti; sekolah, keluarga,perkumpulan, Negara semua adalah masyarakat definisi lain dari Masyarakat juga merupakan salah satu satuan sosial sistem sosial, atau kesatuan hidup manusia. Istilah inggrisnya adalah society , sedangkan masyarakat itu sendiri berasal dari bahasa Arab Syakara yang berarti ikut serta atau partisipasi, kata Arab masyarakat berarti saling bergaul yang istilah ilmiahnya berinteraksi.Dalam ilmu sosiologi kita kit mengenal ada dua macam masyarakat, yaitu masyarakat paguyuban dan masyarakat petambayan.Masyarakat paguyuban terdapat hubungan pribadi antara anggota- anggota yang menimbulkan suatu ikatan batin antara mereka.Kalau pada masyarakat patambayan terdapat hubungan pamrih antara anggota-angota nya.




3.2 JENIS-JENIS MASYARAKAT

PENGENALAN


Malaysia merupakan negara berbilang kaum dan masyarakat iaitu terdiri daripada masyarakat melayu,india,cina, iban dan sumazau. Pelbagai adat dan budaya yang dapat dipelajari daripada masyarakat pelbagai kaum ini, terutama dapat dilihat daripada tariannya. Tarian dapat didefinisikan sebagai satu seni tari pergerakkan badan,kaki dan tangan mengikut rentak muzik yang dimainkan. Tarian yang dipersembahkan dari setiap kaum mempunyai asal usul dan tujuan tersendiri.Sebagai contoh tarian mak yong,zapin,gamelan,asyik,kathak,bhrata natyam,singa,kipas,ngajat dan sumazau.

Orang Melayu

Pakaian : baju melayu, kebaya, kurung songkok, kain pelikat..
Makanan : laksa, kuih koci, buah melaka, kuih lapis, nasi lemak..
Permainan : congkak, gasing, wau..
Alat muzik : kompang, gong, rebana, gambus..
Perayaan : Hari Raya Aidrilfitri(Puasa), Hari Raya Haji
Tarian : tarian keris, tarian inai, tarian Piring, tarian lilin..
Kepercayaan : Agama Islam
Bahasa : Bahasa Melayu

• Kaum terbesar (bumiputera).
• Bertutur dalam bahasa melayu, mengamalkan adat istiadat melayu dan beragama islam.
• Menurut peruntukan dalam perlembagaan perkara 153, kerajaan bertanggungjawab memelihara dan melindungi kedudukan istimewa orang melayu
• Kebanyakan penduduk berasal dari kepulauan indonesia yang bermula sejak abad ke-19
• Orang minangkabau, orang jawa, orang banjar, orang bugis, dan orang boyan adalah kumpulan penduduk  indonesia yang berpindah ke Tanah melayu.
• Penghijrahan adalah sebagai buruh kontrak dan buruh bebas di ladang-ladang kopi dan getah.    

Orang Cina

Pakaian : Hanfu (semasa pergerakan Hanfu Malaysia dilangsungkan pada tahun 2007), Cheongsam, Sam Fu..
Suku kaum : Teochew, Hakka, Hokkien..
Makanan : Kuih bakul, kuih bulan, pulut nasi, dimsum.
Permainan : catur cina
Alat muzik : gitar bulan, dram,
Perayaan : Tahun Baru Cina, Chap Goh Mei, Pesta Kuih Bulan
Tarian : Tarian kipas, tarian singa, tarian payung..
Kepercayaan : Agama Buddha, Taoisme, Kristian
Bahasa : Mandarin, Hokkien, Hakka, Kantonis, Teochew..

• Wujud sejak dari zaman kesultanan melayu melaka
• Meningkat semasa kedatangan British ke tanah melayu terutamanya ketika pengambilan pulau pinang dan singapura
• Di johor, kedatangan orang cina pada tahun 1925- 1962 adalah atas galakan Temenggung Ibrahim untuk tujuan membuka ladang-ladang gambir dan lada hitam
• Selain itu, mereka juga bekerja di lombong-lombong bijih timah seperti di Lukut dan Sungai Ujong
• Kebanyakan merteka berasal dari kawasan-kawasan Fukien, Kwangtung, dan kwangsi yang terletak di selatan china
• Kemasukan melalui agen-agen sistem kontrak
• Pada 1877, pihak Inggeris meluluskan 'The Chinese Immigrants' dan 'The Crimpling Ordiance'.
• Kelompok utama yang terdapat di Tanah melayu ialah Hokkien, Kantonis, Hakka, Teochew dan Hailam
• Semasa WW2, orang-orang cina berperanan penting di dalam penubuhan Malayan people's Anti Japanese Army (AMPJA) dan pada 1948 mereka juga menubuhkan Malayan Race's Liberation Army (MRLA) yang berfahaman komunis.

Orang India

Pakaian : Sari, serban, kurta, dhoti, sarung..
Makanan : tosai, idli, muruku, apam, kesari, ladu,
Permainan : Kabaddi 
Alat muzik : veena, sitar, ukulele, sapei..
Perayaan : Hari Deepavali, Thaipusam, Ponggal, Vaigunda Ekadashi, Christmas, Onam, Hari Raya
Tarian : Serimpi, Shobana Chanarakumar, Bharata Natyam
Kepercayaan : Agama Hindu, Kristian, Islam
Bahasa : Bahasa Telugu, Tamil, Hindi, dan Malayalam

• Kedatangan awal orang india adalah ketika penganut Hindu-Buddha menyebabkan agama mereka. Seterusnya kedatangan orang india adalah sebagai pedagang pada zaman Kesultanan Melayu Melaka.
• Pada zaman Kerajaan Melaka, pengaruh Tamil-Muslim berperanan pentaing dalam sistem pemerintahan; malahan terdapat penempatan orang India di melaka yang dikenali sebagai Kampung Kling.
• ketika pendudukan Pulau Pinang oleh inggeris, banyak orang India yang berhijrah dan bekerja di ladang tebu atau sebagai pekerja domestik
• Di peringkat awal, sebahagian besar daripada penduduk India di Tanah Melayu terdiri daripada mereka yang berasal dari India Selatan ( Tamil Nadu).
• Mereka dibawa masuk melalui sistem kontrak oleh agen-agen dan selepas tahun 1910, sistem kontrak telah ditukar pada sistem 'Kangany'.
• Kangany, seorang yang telah bekerja di Tanah Melayu mencari buruh-buruh baru untuk dibawa ke Tanah Melayu.Kangany merupakan seorang mandur
• Orang India yang berhijrah adalah terdiri daripada orang-orang Tamil, Malayali, Telugu dan sikh.Penghijrahan secara beramai-ramai di kalangan orang india ke Tanah Melayu ialah di tahun-tahun 1880-an akibat dari pembukaan ladang-ladang kopi di Tanah Melayu.
• Petempatan orang-orang India lebih tertumpu di kawasan pantai barat Tanah Melayu seperti Kuala Lumpur, Ipoh, Singapura, Pulau Pinang di kawasan ladang.

3.3.PERKAUMAN

Malaysia ialah sebuah negara berbilang etnik, dengan penduduk yang majoritinya beragama Islam. Tuduhan rasisme berpunca daripada keutamaan perkauman yang terkandung dalam dasar sosial dan ekonomi kerajaan Malaysia, serta ketegangan yang lebih meluas antara pelbagai kumpulan etnik. Konsep Ketuanan Melayu atau ketuanan Melayu diterima dalam bidang politik oleh banyak orang Melayu. Diskriminasi adalah meluas, dipaparkan secara terbuka dan diterima, dari ketuanan etnik yang tersirat kepada intoleransi agama. Mengecas bukan Melayu untuk perkhidmatan adalah sangat biasa.

Walaupun 179 negara telah mengesahkan Konvensyen Antarabangsa mengenai Penghapusan Semua Bentuk Diskriminasi Racun (ICERD), Malaysia bukanlah salah satu daripada mereka. Kerajaan Pakatan Harapan yang menggantikan Barisan Nasional pada tahun 2018 telah menunjukkan kesediaan untuk mengesahkan ICERD, tetapi masih belum berbuat demikian kerana konflik konvensyen dengan perlembagaan Malaysia dan norma bangsa dan agama di Malaysia ditubuhkan sejak kemerdekaannya.

 Isu- isu ini tidak boleh dibahaskan , didebatkan atau dibincangkan secara terbuka kerana ia akan membawa kepada api permusuhan hasil daripada perasaan kurang senang dan tidak berpuas hati. Ia juga adalah salah satu sebab yang boleh membawa kepada insiden konflik atau pergaduhan antara kaum.

    Isu-isu perkauman dan isu-isu sensitif juga melibatkan perlakuan memperlekeh dan merendah-rendahkan kaum lain serta mempertikaikan hak orang lain. Termasuk juga dalam ruang lingkup tafsiran isu perkauman dan isu sensitif dalam bentuk ucapan, perbuatan, perkataan, penerbitan atau sebarang cara yang bleh ditafsirkan sebagai kecenderungan menghasut. Dalam sesebuah negara yang mempunyai berbilang bangsa sikap bersefahaman, pertelagahan yang akhirnya membawa implikasi yang buruk kepada sebuah negara.

   Di Malaysia , risiko atau kemungkinan tercetusnya isu perkauman adalah lebih besar kerana negara kita mempunyai pelbagai kaum , agama dan kebudayaan. Sifat perkauman jika dibiarkan berlaku boleh mengancam kestabilan politik dan kemanan negara . Negara kita pernah mengalami peristiwa berdarah akibat dari rusuhan kaum dalam peristiwa 13 Mei 1969. Selepas peristiwa itu, kerajaan telah meningkatkan usaha untuk mengurangkan ancaman perkauman dan mencapai perpaduan kaum supaya tidak berlaku lagi kejdaian seperti peristiwa 13 Mei. Dasar-dasar dan pendekatan baru mengenai pembangunan sosio-ekonomi, pendidikan, bahasa dan kebudayaan telah diperkenalkan , dengan tujuan mewujudkan satu masyarakat Malaysia yang benar-benar bersatu padu. Sejak itu, kestabilan adalah asas kemakmuran Malaysia.

     Apa yang membimbangkan kita hari ini adalah perkembangan teknologi telekomunikasi yang semakin canggih seperti Facebook , Twitter , Instagram, WeChat, Whatsapp dan banyak lagi. Fenomena budaya media baru ini mampu mencetus budaya sendiri dan jika tidak digunakan dengan baik ia mampu menjadi alat untuk mengucar-kacirkan perpaduan antara kaum yang dilakukan oleh golongan yang tidak bertanggungjawab . Hal ini tidak sepatutnya berlaku dalam komunikasi silang budaya kerana ia tidak membantu usaha kerajaan yang menyeru rakyat agar bersatu padu. Malah yang lebih dibimbangi, keadaan sedemikian memudahkan manipulasi oleh pihak-pihak tertentu yang mahu mengambil kesempatan untuk memudaratkan keselamatan negara dalam bentuk paling halus sifatnya sementara pihak luar menanti penuh minat perkembangan yang lebih buruk.

  Justeru gejala ini harus dibendung dengan sebaiknya oleh setiap individu dalam masyarakat. Media massa hari ini haruslah digunakan sebaiknya sebagai saluran yang dapat menyampaikan mesej kepada orang ramai dengan efisien dan membasmi perkauman bukan sebaliknya . Setiap daripada kita haruslah memainkan peranan masing-masing di samping tindakan yang dilakukan oleh kerajaan supaya isu perkauman yang boleh meruntuhkan sebuah institusi negara yang aman berjaya dibendung.

3.4 )   Perpaduan Kaum Masyarakat Malaysia Menjadi Modal Insan Di Ambang Dunia.

Seperti yang kita fahami bahawa sejak zaman Rasulullah SAW, masjid bukan terhad tempat ibadah semata-mata tetapi merupakan pusat kegiatan dakwah Islam yang luas. Ketika Rasulullah SAW dan para sahabatnya berhijrah dari kota Makkah ke Kota Madinah, baginda singgah di suatu tempat yang dikenali sebagai Quba’. Disinilah Rasulullah SAW membangunkan sebuah Masjid yang diberi nama Masjid Quba’ iaitu Masjid terawal yang telah dibina pada zaman Rasulullah SAW dan begitu juga ketika sampai di Madinah, Rasulullah membangunkan Masjid Nabawi. Ini semua menunjukkan bahawa Masjid mempunyai kedudukan yang tinggi bagi umat Islam.

Di zaman Rasulullah SAW Masjid menjadi tempat untuk meningkatkan iman para sahabatnya. Dalam masa yang sama, Masjid juga digunakan sebagai tempat pembelajaran dan pengajian Islam. Allah SWT berfirman dalam al-Quran :

إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللهِ مَنْ آمَنَ بِاللهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلا الله َ فَعَسَى أُولَئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ

Maksudnya :

“Hanyalah yang memakmurkan masjid-masjid Allah ialah orang-orang yang beriman kepada Allah dan hari kemudian, serta tetap mendirikan solat, menunaikan zakat, dan tidak takut kepada siapapun selain kepada Allah, maka merekalah orang-orang yang mendapat petunjuk.”                                                                              

                                                                                                                       (Surah al-Taubah : 18)

Perpaduan kaum menjadi antara faktor penting untuk Malaysia mencapai status negara maju selain kepesatan pembangunan dan ekonomi. Sehubungan itu,rakyat Malaysia perlu memperkukuh dan mengekalkan keharmonian hubungan antara kaum.Kemajuan negara bukan diukur menerusi kepesatan pembangunan ekonomi sahaja tetapi keharmonian antara kaum dan agama harus sentiasa dipelihara… sekiranya tidak diberi perhatian ia akan menyebabkan negara menjadi mundur dan ketinggalan.

Program sambutan perayaan seperti Tahun Baharu Cina, Deepavali, Hari Raya Aidiladha, Hari Raya Korban dan perayaan penting kaum-kaum perlu diadakan setiap tahun agar rakyat Malaysia pelbagai kaum dapat berinteraksi serta menjalinkan hubungan erat dan juga mengutuhkan semangat perpaduan dalam kalangan masyarakat Malaysia. Apa yang penting, budaya hormat-menghormati yang menjadi teras perpaduan seluruh rakyat selama ini dipertahan dan diperkasakan serta menjadi contoh kepada generasi akan datang.

Budaya kunjung-mengunjung masyarakat pelbagai kaum di negara ini ketika musim perayaan yang masih dikekalkan sehingga hari membuktikan integrasi kaum di negara ini erat dan utuh. Ini adalah kekuatan dan kebanggaan kita, rakyat Malaysia.Malaysia mempunyai variasi kaum yang hidup dalam komuniti yang aman dan harmoni. Kepelbagaian kaum seperti kaum Melayu, Cina dan India yang hidup bagai aur dengan tebing menjadikan Malaysia sebagai sebuah negara yang unik di rantau ini. Peristiwa 13 Mei 1969 masih segar dalam ingatan setiap insan di Malaysia. Peristiwa berdarah yang melibatkan rusuhan kaum padda ketika itu perlu menjadid iktbar bagi setiap generasi. Sesungguhnya peristiwa 13 Mei 1969 yang mencatatkan titik hitam dalam sejarah perpaduan kaum di Malysia wajar direnungi agar pisang tidak berbuah dua kali. Perpaduan kaum amat penting dipertahankan agar Malaysia dapat mengorak langkah menuju kea rah pembentukan negara bangsa dan menjadi sebuah negara maju menjelang tahun 2020. Justeru, langkah-langkah drastic perlu diimplementasikan dalam usaha memperkasakan hubungan antara kaum di Malaysia.

               Laungan merdeka 53 tahun yang lalu adalah hasil usaha permuafakatan antara kaum di Malaysia. Persoalannya, mengapakah phentingnya perpaduan kaum kepada sesebuah negara? Perpaduan kaum amat penting untuk mewujudkan sesebuah negara yang aman dan damai. Ketika negara lain diancam dengan rencaman isu keganasan, Malaysia tetap gah di mata dunia sebagai sebuah negara yang makmur lagi harmoni. Hal ini adalah kerana segenap lapisan masyarakat hidup bersatu padu dan menjadi perencah kepada kemakmuran Malaysia. Keakraban dan permuafakatan dalam kalangan masyarakat majmuk telah melahirkan satu identiti negara yang dikagumi pada peringkat global. Tuntasnya kita dapat menyimpulkan bahawa masyarakat yang bersatu padu akan membina satu bangsa yang berdaulat dan maju serta mewujudkan sebuah negara yang aman dan damai.

               Dalam mengharungi arus pemodenan dan cabaran globalisasi, sesuatu perlu dilakukan untuk memperkasakan hubungan antara kaum di Malaysia. Pendidikan merupakan satu wadah pentng untuk merealisasikan hasrat murni ini. Secara analoginya, system pendidikan di Malaysia telah mengalami perubahan sejak dari zaman sebuelum merdeka hinggalah kini. Pelaksanaaan Dasar Bahasa Kebangsaan berteraskan Perkara 152 Perlembagaan Persekutuan, Dasar Pendidikan Kebangsaan, Ordinan Pelajaran 1957, Falsafah Pendidikan Kebangsaan 1983 dan beberapa penyata serta akata-akta pendidikan yang lain telah membolehkan semua kaum berkomunikasi secara berkesan dengan menggunakan bahasa Melayu. Pengenalan satu system pendidikan bercorak kebangsaan yang merupakan wadah untuk mengeratkan hubungan antara kaum. Melalui system pendidikan yang sama, pelajar daripada pelbagai kaum akan belajar dan berinterksi bersama-sama dan proses ini akan menggalakkan proses perpaduan kaum. Kementerian Pelajaran juga telah memprkenalkan sekolah wawasan yang menempatkan tiga aliran pendidikan iaitu aliran kebangsaan, Cina, dan India di satu kawasan yang sama. Interaksi antara ketiga-tiga aliran pendidikan ini akan memperkasakan hubungan antara kaum. Selain itu, penggunaan Bahasa Melaayu sebagai bahasa perantaraan di sekolah-sekolah kebangsan turut membolehkan pelbagai kaum berinteraksi antara satu sam lain. Sesungguhnya system pendidikan kebangsaan menjadi pemangkin untuk mengeratkan hubungan antara kaum di Malaysia.

               Selaras dengan era teknologi maklumat dan komunikasi, ledakan informasi yang drastic dan radikal yang sedang melanda seantero pelosok negara, hubungan antara kaum juga perlu disemarakkan. Amalan kemasyarakatan seperti bergotong royong turut membantu mengeratkan hubungan antara kaum. Inovasi terhadap budaya tolong menolong yang melahirkan aktiviti-aktiviti khidmat masyarakat seperti gotong royong dan Rukun Tetangga mampu menjana semangat perpaduan yang erat dalam kalangan masyarakat. usaha menyemarakkan aktiviti-aktiviti ini semula adalah dengan menyediakan insentif-insentif tertentu yang sudah pasti akan menambahkan wadah pemupukan perpaduan bangsa. Cadangan menjalankan aktiviti gotong royong sebagai satu program nasional atau sekurang-kurangnya sebagai acara dalam perayaan menyambut ulang tahun Hari Kemerdekaan wajar dipertimbangkan kerana amalan ii dapat memperkasakan hubungan antara kaum di Malaysia.

               Perkembangan budaya yang berlaku dalam negara kita sejak zaman kemerdekaan jelas menunjukkan bahawa penerapan nilai-nilai budaya sesuatu kaum oleh suatu kaum yang lain berlaku tanpa paksaan. Misalnya, bilangan wanita bukan Melayu yang memakai pakaian tradisional Melayu seperti baju kurung semasa menghadiri majlis-majlis rasmi semakin bertambah walaupun tiada sebarang peraturan yang memaksa mereka berbuat demikian. Demikian jugalah dengan bilangan rakyat bukan Melayu yang menggemari nasi lemak, sambal belacan dan sebagainya bertambah banyak. Orang Melayu juga banyak yang menggemari masakan orang Cina seperti nasi goreng dan kuetiau goring. Penerapan nilai-nilai budaya berbilang kaum ini akhirnya akan menjurus kepada perpaduan kaum yang utuh dan kukuh.

               Sebagai intiha, dapatlah disimpulkan bahawa unsur-unsur mangkin yang efektif membantu memperkasakan perpaduan kaum di Malaysia. Pelbagai pihak perlu bertoleransi, bermuafakat dan bekerjasama dalam usaha mencapai aspirasi keharmonian dan pemodenan negara bak kata pepatah bulat air kerana pembetung, bulat manusia kerana muafakat. Perpaduan antara kaum dapat mewujudkan suasana harmoni dalam kalangan masyarakat dan menjadi wadah penting kepada kesejahteraan masyarakat sama ada pada peringkat glokal mahhupun global. Perpaduan kaum merupakan aset negara yang paling bernilai demi menjamin kemajuan negara menjelang tahun 2020 dan bagi melahirkan satu bangsa Malaysia yang cemerlang, gemilang dan terbilang.

3.5 ) Cara Memupuk Semangat Perpaduan Dalam Kalangan  Masyarakat 

(surah Al-Hujuraat:11)

Antara usaha yang boleh dilakukan dalam untuk mewujudkan perpaduan dalam kalangan masyarakat adalah dengan mengadakan aktiviti gotong-royong. Aktiviti gotong-royong merupakan saluran dan peluang kepada masyarakat di sesuatu kawasan perumahan untuk bertemu dan mengenali antara satu sama lain. Di samping itu, aktiviti ini dapat memupuk semangat bekerjasama untuk membersihkan dan mengindahkan kawasan persekitaran tempat kediaman mereka sesuai dengan slogan “Negara Bersih Rakyat Sihat”. Sebagai contoh, aktiviti gotong-royong yang boleh dijalankan ialah kerja-kerja membersihkan kawasan perumahan, taman permainan, tanah perkuburan dan sebagainya. Seterusnya, aktiviti gotong-royong dapat meringankan serta memudahkan kerja yang sukar dilakukan ibarat kata peribahasa yang berat sama dipikul, yang ringan sama dijinjing serta ke bukit sama di daki, ke lurah sama dituruni.

Selain itu itu, perpaduan kaum di Malaysia boleh dicapai dengan meraikan sambutan perayaan kaum-kaum di Malaysia secara bersama-sama. Melalui amalan kunjung-mengunjung yang dilakukan akan dapat mengeratkan ikatan silaturahim antara jiran serta rakan daripada pelbagai kaum. Sebagai contohnya, sambutan Hari Raya Aidilfitri, Tahun Baru Cina, Deepavali, Hari Gawai dan Hari Krismas merupakan perayaan utama yang boleh diraikan oleh seluruh masyarakat yang terdiri daripada pelbagai kaum. Melalui kunjungan sambutan perayaan sesuatu kaum dapat menerbitkan perasaan hormat-menghormati terhadap adat dan kepercayaan kaum lain. Di samping itu, budaya ini dapat mengukuhkan perpaduan apabila kurangnya syak wasangka antara kaum di Malaysia. Sekiranya perkara ini dapat dipraktikkan nescaya masyarakat Malaysia akan mampu menghadapi apa-apa sahaja cabaran yang datang dari luar atau masyarakat antarabangsa, ibarat kata peribahasa bulat air kerana pembetung, bulat manusia kerana muafakat serta bersatu kita teguh, bercerai kita roboh

Seterusnya, aktiviti sukan dan permainan yang dijalankan juga boleh mewujudkan perpaduan kaum di Malaysia. Sukan dan permainan yang dijalankan dapat dijadikan tali penghubung atau gelanggang pertemuan pelbagai kaum di Malaysia. Dalam hal ini, satu perkara yang perlu diselesaikan adalah dengan memecahkan monopoli sukan dan permainan yang dikuasai oleh sesuatu kaum sahaja seperti permaian bola keranjang, ping pong, sepak takraw dan sebagainya. Kita berharap pada suatu masa nanti pasukan bola keranjang negara misalnya, mampu diwakili pelbagai kaum di Malaysia dan bukan sahaja dimonopoli oleh kaum Cina sahaja. Dalam konteks ini, sukan bola sepak, badminton, hoki dapat dijadikan contoh dan teladan. Dengan bermain bersama-sama dalam sesuatu sukan dan permainan serta seterusnya mewakili pasukan kebangsaan di peringkat antarabangsa, akan dapat menanamkan semangat cinta akan negara. Usaha ini tentu dapat mengharumkan nama negara sekali gus meningkatkan imej negara di peringkat antarabangsa.

Sebagaimana yang semua telah ketahui tanggal 31 Ogos 1957 merupakan tarikh keramat kemerdekaan negara. Sambutan Hari Kebangsaan sesungguhnya membuka satu lagi jalan dalam usaha memupuk perpaduan di Malaysia. Pada kebiasaannya, pelbagai kaum akan menyertai upacara sambutan tersebut pada setiap tahun. Melalui pelbagai aktiviti yang dijalankan nescaya dapat menambahkan ukhwah dan permuafakatan antara masyarakat pelbagai kaum di Malaysia. Di samping itu, penghayatan tema sambutan Hari Kebangsaan, misalnya Keranamu Malaysia diharap dapat menanam semangat cinta akan negara sekali gus mengukuhkan amalan peribahasa di mana bumi dipijak, di situ langit dijunjung. Sesungguhnya, semua kaum di Malaysia perlu memahami bahawa kemerdekaan yang digapai pada hari ini perlu dijaga kerana Malaysia hanya satu, dan tiadak ada duanya. Peribahasa hujan emas di negeri orang, hujan batu di negeri sendiri, baiklah di negeri sendiri perlu direnungi oleh setiap warganegara Malaysia agar perpaduan bukanlah menjadi duri dalam daging dalam usaha negara mencapai Wawasan 2020.

Intihanya, semua pihak perlu sedar akan pentingnya memupuk dan menjaga perpaduan masyarakat di negara kita. Sesungguhnya, sekali kita leka dan lali serta memandang enteng akan perpaduan kaum, nescaya kita akan menyesal untuk selama-lamanya kerana terlajak perahu boleh diundur, terlajak kata dan tindakan buruk padahnya. Kini, kita berada dalam era globalisasi dan liberalisasi. Pelbagai usaha dijalankan adalah demi menuju ke arah membentuk sebuah masyarakat majmuk yang bersatu padu. Walaupun terdapat beberapa cabaran, tetapi dengan adanya perancangan yang teliti, usaha yang gigih dan strategi yang lebih berkesan dan dilaksanakan pula dengan penuh tanggungjawab dan bersifat proaktif oleh semua pihak sudah pasti keharmonian, perpaduan kaum dan integrasi nasional akan tercapai.

3.6)  Isu Perkauman Dan Kesannya Kepada Hubungan Kejiranan

                                                        (surah Al-Hujuraat:13)

su-isu perkauman bermaksud isu-isu yang melibatkan hubungan antara kaum dalam aspek penggunaan bahasa, dimensi agama, tingkah laku sosial, perlakuan fizikal, sektor pekerjaan, perbuatan buli, penulisan dan literatur, rasisme dan seumpamanya. Dalam konteks Malaysia, isu-isu sensitif pula membawa erti isu-isu yang melibatkan perkara-perkara yang sensitif dalam Malaysia berkaitan dengan hak-hak keistimewaan Melayu, status Bumiputera, kontrak sosial, bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan, sistem kuota dan perkara-perkara stereotype.

Isu-isu ini tidak boleh dibahaskan, didebatkan atau dibincangkan secara terbuka kerana ia akan membawa kepada api permusuhan hasil daripada perasaan kurang senang dan tidak berpuas hati. Isu-isu sensitif ibarat api dalam sekam yang menyala dalam diam-diam hingga boleh membawa kepada kebakaran. Ini juga adalah salah satu sebab yang bakal membawa kepada insiden konflik atau pergaduhan antara kaum. Isu-isu perkauman dan isu-isu sensitif juga melibatkan perlakuan memperlekehkan dan merendah-rendahkan kaum lain serta mempertikaikan hak orang lain. Termasuk juga dalam ruang lingkup tafsiran isu perkauman dan isu sensitif ialah ucapan, perbuatan, perkataan, penerbitan atau sebarang cara yang boleh ditafsirkan sebagai kecenderungan menghasut (Akta Hasutan 1948).

Isu-isu perkauman dan isu-isu sensitif boleh menggugat perpaduan dan kesepakatan antara kaum, mewujudkan huru-hara dan ancaman ketenteraman awam, mencetuskan konflik dan perselisihan kaum dan konflik antara agama, mewujudkan suasana prejudis, prasangka, dan hubungan tidak baik antara kaum, menghilangkan semangat toleransi, menimbulkan suasana tidak aman serta mengurangkan persefahaman bangsa berbilang kaum. Kesemua elemen-elemen negatif ini akan mengganggu-gugat keharmonian hubungan antara kaum sehingga menjejaskan perpaduan, menghilangkan kesedaran tentang kepentingan hubungan antara kaum, merencatkan keselesaan rakyat pelbagai kaum agar dapat hidup dengan harmoni dan mengusutkan hubungan interaksi antara agama dan budaya.

Sejak Peristiwa 13 Mei 1969 yang merupakan sebuah peristiwa yang pahit dan menimbulkan isu perkauman dalam negara kita. Ketika peristiwa 13 Mei 1969 berlaku keadaan amat tidak terkawal dan pertempuran antara kaum berlaku akibat suasana tegang. Untuk meredakan ketegangan keadaan ini kerajaan telah mengisytiharkan darurat pada 16 Mei 1969 di seluruh negara. Tujuan diisytiharkan darurat ialah pertama untuk menenangkan keadaan yang tidak terkawal

Setelah mengisytiharkan darurat di seluruh negara pada 16 Mei 1969 kerajaan telah menubuhkan Majlis Gerakan Rakyat (MAGERAN) yang diketuai oleh Timbalan Perdana Menteri Malaysia pada ketika itu iaitu Tun Abdul Razak. Turut menganggotai MAGERAN ialah pemimpin-pemimpin parti politik, pegawai-pegawai kanan kerajaan dan pegawai-pegawai tinggi polis dan tentera. Antaranya ialah Tun Dr. Ismail, Tan Siew Sin, Tun G.T Sambatan, Dato’ Hamzah Bin Abu Samah, Tan Sri Muhammad Ghazali Shafie, Tan Sri Abdul Kadir Shamsuddin, Tan Sri Mohd Salleh Ismail dan Jeneral Tunku Osman Tunku Mohd Jiwa.

Majlis perundingan negara telah ditubuhkan pada bulan Januari 1970 untuk membentuk perpaduan antara kaum di Malaysia. Majlis Perundingan Negara telah dipengerusikan oleh Tun Abdul Razak. Fungsi utama Majlis Perundingan Negara ini ialah untuk meneliti isu-isu perpaduan negara serta mencari jalan untuk menyelesaikan masalah-masalah yang melibatkan pelbagai kaum. Ia juga bertindak sebagai penasihat kepada MAGERAN mengenai perkara-perkara yang bersangkutan dengan perhubungan dan integrasi kaum di Malaysia.

Menyedari masyarakat berbilang kaum di Malaysia tidak mempunyai satu hala yang jelas maka kerajaan telah memperkenalkan rukun negara untuk memberi garis panduan yang lebih jelas kepada masyarakat berbilang kaum di Malaysia. Rukun negara adalah manifestasi idealogi nasional dengan tujuan untuk mencapai perpaduan di kalangan rakyat tanpa mengira kaum, warna kulit, bangsa dan agama.  Konsep rukun negara yang dibentuk oleh MAGERAN ini pada asasnya  ialah untuk membentuk corak masyarakat Malaysia berdasarkan prinsip hidup yang telahpun wujud dan boleh dijadikan  pegangan masyarakat Malaysia. 

Menyedari masyarakat berbilang kaum di Malaysia tidak mempunyai satu hala yang jelas maka kerajaan telah memperkenalkan rukun negara untuk memberi garis panduan yang lebih jelas kepada masyarakat berbilang kaum di Malaysia. Rukun negara adalah manifestasi idealogi nasional dengan tujuan untuk mencapai perpaduan di kalangan rakyat tanpa mengira kaum, warna kulit, bangsa dan agama. Konsep rukun negara yang dibentk oleh MAGERAN ini pada asasnya  ialah untuk membentuk corak masyarakat Malaysia berdasarkan prinsip hidup yang telahpun wujud dan boleh dijadikan pegangan masyarakat Malaysia.

Dalam konteks kejiranan, kesan-kesannya menyerlah apabila berlakunya sesebuah aktiviti kejiranan seperti gotong-royong, rumah terbuka atau majlis-majlis rukun tetangga . Ini kerana dalam sesebuah taman di negara, terdapat penduduk yang terdiri daripada kaum Melayu, Cina , India, Serani dan banyak lagi. Oleh itu, apabila majlis - majlis tersebut berlaku , kelompok ini akan kurang senang untuk hadiri majlis ini kerana bimbang dan khuatir demi keselamatan mereka dan ahli-ahli keluarganya dengan persepsi yang negatif .

Persepsi seperti ini hanya akan memecahkan semangat kejiranan setempat dan ini bukanlah sesuatu yang negara ini perlu. Sebaliknya, keutuhan semangat kejiranan sangat penting demi kepentigan bersama. Dalam aspek kebersihan setempat, suasana yang aman, keselamatan semua orang dan juga kesejahteraan penduduk setempat , isu - isu perkauman hendaklah dielak kerana ini hanya bagai "enau dalam belukar" atau "duri dalam daging" . Kekurangan informasi dan ketepatan informasi hanya akan memecahkan hubungan kejiranan apabila informasi seperti ini disebarkan oleh seorang kepada seorang lagi. 

Oleh kerana itu, kita perlulah membendung isu perkauman untuk menjadi suatu medium untuk kita melepaskan kebaikan-kebaikan yang boleh dieperolehi oleh seluruh penduduk setempat melalui hubungan kejiranan ini. Perkara - perkara yang buruk ini perlu diingkar dan kebaikannya sahaja yang perlu diutamakan. Secara berperingkat, semua orang dapat merasai kebaikannya demi generasi ini dan juga generasi yang akan datang. Kita juga perlu diingati tentang umpama " Harimau mati meninggalkan belang, gajah mati meninggalkan gading tetapi manusia mati meninggalkan jasa" . Jasa- jasa baik seperti semangat dan hubungan kejiranan ini sahaja yang boleh diwarisi oleh generasi-generasi yang akan datang.